بررسی تأثیر ‏A366‎‏ (مهارکننده آنزیم ‏G9a‏) ‏بر پتانسیل استئوژنیک سلول‌های بنیادی ‏مزانشیمی مغز استخوان رت

سلول‌های بنیادی مزانشیمی (MSCs)، سلول‌های بنیادی چندتوانی هستند که پتانسیل تمایز به دودمان‌های بافت همبند را داشته و ویژگی‌های منحصربه‌فردی از قبیل تعدیل سیستم ایمنی و ترشح فاکتورهای رشد را دارند. آنزیم هیستون متیل ترانسفراز G9a یکی از فاکتورهای دخیل در کنترل رفتار و ویژگی بسیاری از سلول‌های بنیادی می‌باشد. از این‌رو، بررسی نقش G9a در کنترل رفتار و پتانسیل MSCs دارای اهمیت می‌باشد. MSCs از مغز استخوان رت استخراج شده و در محیط آزمایشگاهی کشت شدند. سپس با استفاده از فلوسایتومتری بیان مارکرهای CD73 و CD90 و عدم بیان مارکر CD45 در سلول‌های استخراج‎شده بررسی شد. سپس MSCs مشتق از مغز استخوان (BM-MSCs) در پاساژ سوم با استفاده از غلظت‌های مختلف A366 (یک مهارکننده اختصاصی آنزیم G9a) تیمار شدند. میزان تمایز به استخوانِ BM-MSCs تیمارشده با A366، با استفاده از بررسی فعالیت آلکالین فسفاتاز و رنگ‎‌آمیزی الیزارین رد و نیز بیان ژن‌های استخوانی تعیین شد. BM-MSCs به‌صورت چسبنده رشد کرده و مورفولوژی فیبروبلاستی/ستاره‌ای داشتند. همچنین بیش از 85 درصد سلول‌ها برای دو مارکر CD73 و CD90 مثبت بوده و مارکر CD45 را بیان نمی‌کردند. همچنین تیمار BM-MSCs با غلظت 1، 3 و 5 میکرومولار از A366 موجب کاهش پتانسیل تمایز سلول‌ها به سمت سلول‌های استخوانی شد. A366 به‌عنوان یکی از تنظیم‌کنندگان اپی‌ژنتیکی، پتانسیل تمایز به استخوان را کاهش می‌دهد. استفاده از این تنظیم‌کننده‌ها برای درمان سرطان، ممکن است ترمیم و هومئوستازی بافتی را تحت تأثیر قرار دهد.